چکیده مقاله:

اهداف: کلونيزاسيون دستگاه تنفسی-گوارشی و آسپيراسيون ترشحات آلوده به دستگاه تنفسی تحتانی دو فرآيند مهم در بيماري­زايی عفونی مرتبط با تهويه مصنوعی هستند. هدف اين مطالعه، تعيين تاثير دهان­شويه کلرهگزيدين گلوکونات 2/0% در پيشگيری از بروز پنومونی مرتبط با تهويه مصنوعی ديررس و اثر متقابل آن با شدت بيماری بود.

روش­ها: در اين کارآزمايی بالينی، 80 بيمار تازه بستري­شده در بخش مراقبت ويژه عمومی بيمارستان لقمان حکيم به روش نمونه­گيری در دسترس انتخاب شدند و به­صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله دو بار در روز دهان­شويه کلرهگزيدين و گروه کنترل دوبار در روز دهانشويه با سرم نمکی دريافت کردند. پنومونی به­وسيله نسخه تعديل­شده معيار بالينی پنومونی تشخيص داده شد. از آزمون­های مجذور کای، دقيق فيشر و تی زوجی برای تجزيه و تحليل داده­ها استفاده شد.

يافته‌ها: 25/16% کل بيماران به پنومونی ديررس مبتلا شدند (به­ترتيب 5 و 25% در گروه‌های مداخله و کنترل). آزمون دقيق فيشر اختلاف معنی‌داری بين دو گروه از نظر ابتلا به پنومونی ديررس نشان داد (05/0>p). ميانگين نمره شدت بيماری در گروه کلرهگزيدين 41/26 و در گروه سرم نمکی 95/23 بود که از نظر آماری اختلاف معني­داری داشتند (001/0>p). بيماران با شدت بيماری بالاتر در گروه کلرهگزيدين به پنومونی مبتلا نشدند.

نتيجه‌گيری: پاکسازی انتخابی دستگاه گوارش با دهان­شويه دو بار در روز محلول کلرهگزيدين در پيشگيری از پنومونی تفاوتی با سرم نمکی ندارد، اما می‌تواند سبب کاهش بروز پنومونی ديررس شود و در بيماران با وضعيت جسمانی بدتر موثر است.

نويسندگان:

هادی رنجبر*، صديقه جعفری، فرهاد کامرانی، حميد علوی مجد، فريده يغمائی و علی عسگری